ilef'liyseniz...

Eğer Ankara İletişim mezunuysanız; bir insanın hobby diye cv'sine yazdığı bir çok alanda eğitim almışsınızdır. Sinemaya gitmek, televizyon izlemek, kitap okumak, fotoğraf çekmek, radyo dinlemek vs. Yani gündelik yaşamın en dinlenceli alanlarını irdelerken bulursunuz kendinizi yada şans verilse dünyanın en iyi yönetmeni, gastecisi, fotoğrafçısı olacağınızın düşüyle yaşamaya. Reklamların içindeki kadın-erkek rollerine daha çok dikkat etmeye, farklı olsun diye yapılan hiçbir reklama şaşırmamaya, kameranın açısına göre yönetmenin ne demek istediğini anlanmandırmaya, gazetelerde "iddia etti-belirtti" yüklemleriyle biten bildirimleri yargılamaya, analog makineye manuel, fotoğrafa resim diyenleri uyarmaya başlarsınız. Yani bütün özel alanlarınız hocaların tırnak içinde kurduğu cümlelerle işgal edilmiştir.

Dolayısıyla benim de öyle oldu. Bi de kapısına eşek bağlasan 4 yılda bitirebilecek bi okulu 2 buçuk sene uzatınca -nedenlerini burada anlatmayacağım ama kesinlikle salaklığımdan değil- psikopata bağlarsınız. Mezun olmaya yakın artık her biriniz bir belgeselci, fotoğraf sanatçısı, araştırmacı gazetecisinizdir. Tabi bu hava, sektöre girince -girebilirseniz eğer- parçalı bulut gibi dağılır gider. Hayatın en gerçek çelişkileri içerisinde "anlam", "açlık" karşısında bir gol yer. Artık sadece eleştirir, eleştirir, eleştirirsiniz... hatta kendi yaptığınız işi bile eleştirir, "n'apalım, ekmek parası" noktasına kadar geriler, en son bunu demeyi bile unutursunuz. Bunu unuttuğunuzda da zaten ya bir köşe sahibi olmuşsunuzdur, ya da gece gündüz amelilik yapan ve sorgulamaya vakti olmayan bir beyin emekçisi...

Ben henüz eleştirme aşamasındayım, zira ne bi köşe tuttum, ne de gece gündüz çalışıyorum. İki arkadaş kendimizce tutturduğumuz bir tempoda mütavazi bir gazete çıkarıyoruz. Bu blogu da biraz bu yüzden açmak istedim; doya doya eleştirmek için. Bir ara zabah yada zürriyet diye bir internet sitesi açıp, "Basında bugün yorumları yapalım" diye bir uğraş içerisine girmeye de heveslenmiştik arkadaşlarla, ama çeşitli nedenlerden onu da beceremedik.

neyse, bu yazı da çok uzadı... devamı sonra...