25 yıl önce
Bugün babamın ölüm yıldönümü.. tam 25 yıl önce, sokakta arkadaşlarıyla yürürken, kafasına dayanan bir silahtan çıkan kurşunla hayatı sona ermiş; 9 Eylül 1980... 12 Eylül'den üç gün önce...
ben iki yaşımda bile değilmişim öldüğünde. o yüzden hiç hatırlamıyorum. hiç tanımamak mı daha iyi yoksa biraz olsun hatırlayabilmek mi? yıllarca bilemedim bu sorunun cevabını...
sabah bir mesajla açtım gözümü; "Günün ve ömrün aydınlık olsun. Günaydın.." Beleş mesaj hakkından dolayı, -çok ince ve güzel yürekli- bir adamın öylesine attığı ama bugün için anlamı ağır bir mesaj oldu. Bir gün + bir gün ve bir ömür... tesadüfen yaşadığımız bu memlekette, her günün aydınlık geçmesi zor... ama güzel ve gülümseten bir dilek...
ben iki yaşımda bile değilmişim öldüğünde. o yüzden hiç hatırlamıyorum. hiç tanımamak mı daha iyi yoksa biraz olsun hatırlayabilmek mi? yıllarca bilemedim bu sorunun cevabını...
sabah bir mesajla açtım gözümü; "Günün ve ömrün aydınlık olsun. Günaydın.." Beleş mesaj hakkından dolayı, -çok ince ve güzel yürekli- bir adamın öylesine attığı ama bugün için anlamı ağır bir mesaj oldu. Bir gün + bir gün ve bir ömür... tesadüfen yaşadığımız bu memlekette, her günün aydınlık geçmesi zor... ama güzel ve gülümseten bir dilek...
posted by irispersica at 12:03
2 Comments:
başın sağolsun demenin geçen yıllarla alakası olamaz değil mi?
başın sağolsun. ülkenin o karanlık günlere bir daha asla dönmemesini diliyorum ben de ve gününün, günlerimizin aydınlık olmasını.
sugibi,güzel dileklere her zaman ihtiyaç duyuyor insan, geçen yıllarla hiç alakası yok... teşekkür ederim
Yorum Gönder
<< Home