mutlu yazı

Bir ay oldu cehennemde yanmaya başlayalı. Günde en az 12 saat, hiç izinsiz çalışıyorum. Gözlerim artık isyanda... üzerinde ağır bir yük. hafızam bana sürekli dejavu yaşatmakta... habire tıkıştırılmaktan o da şikayetçi. günde 4-5 yere gidiyorum. Dinliyorum, not alıyorum, soru soruyorum, fotoğraf çekiyorum, biraz sohbet ediyorum, çayımı kahvemi içiyorum, çıkıyorum. yazıyorum, ertesi gün gazetede görüyorum, binlerce insanın gittiğim yerlere, konuştuklarıma, çektiğim fotoğraflara tanıklık etmesi, bildirenlerin, belirtenlerin, dile getirenlerin, kaydedenlerin sesi olmak sevindiriyor beni. Bazen ankaranın valisi gibi karşılanıyorum, bazen kapıdan kovuluyorum. yoruluyorum, çok yoruluyorum... eskiyle kıyaslanamayacak kadar panik ve koşuşturmaca yaşıyorum. AMA MUTLUYUM... içimde mazoşist bir haz var.