döndüm

bloguma, canıma, ciğerime geri dönüyorum... mutluyum, gururluyum. sonunda eve adsl bağlattık. artık akşamları, yani işten kalan zamanlarımda, pek olmuyor aslında, özgürce internete girebilecek, surf yapabilecek, msn'de çetleşebilecek ve bloguma, canıma, ciğerime yazı yazabileceğim.
gerçekten özlemişim...
bu bir giriş, ısınma, hatırlama, hatırlanma yazısı olsun... kısa olsun, öz olsun...
ankarayla ilgili bilinmeyen gerçekler, medya dünyasının kurtlar sofrasındaki mezeler, televizyonun vazgeçilmez hafifliği ve hayata değen herşey yeniden bu blogda.